Gmina Raków położona jest w południowej części powiatu kieleckiego ziemskiego. Zajmuje obszar o powierzchni 195 km2 (19552 ha) - z czego 42% to użytki rolne, a 54% stanowią lasy - zamieszkany przez 6048 mieszkańców. Gminę tworzy 28 wsi sołeckich. Największym - pod względem liczby mieszkańców - sołectwem jest Raków, najmniejszym - Papiernia. Gmina Raków od północnego-wschodu graniczy z gminą Łagów, od północnego-zachodu z gminą Daleszyce, od zachodu z gminą Pierzchnica, od południa i południowego-wschodu z gminami: Szydłów, Staszów i Bogoria w powiecie staszowskim. Obszar gminy wchodzi w skład dwóch mezoregionów - Pogórza Szydłowskiego i Gór Świętokrzyskich. Przez centralną część gminy przepływa rzeka Czarna.
Na terenie gminy dominują małe gospodarstwa rolne o wielokierunkowej produkcji, w których przeważa produkcja roślinna - zboża, ziemniaki i truskawki. Produkcja jest prowadzona metodami tradycyjnymi, w gospodarstwach charakteryzujących się dużą elastycznością produkcji w zależności od potrzeb rynku.
Główne kierunki perspektywicznego rozwoju to przetwórstwo rolno spożywcze i turystyka, nastawione na wykorzystanie walorów i zasobów naturalnych. Atuty gminy to: dobry stan środowiska naturalnego, urokliwe miejsca idealne do lokalizacji ośrodków wypoczynkowo konferencyjnych, terapeutycznych, domów spokojnej starości.
Zarys budowy geologicznej gminy Raków
Na obszarze Gminy Raków można zobaczyć fragment bogatej przeszłości geologicznej Gór Świętokrzyskich. Północna jej część to wzniesienia należące do Pasma Orłowińskiego i Pasma Ociesęckiego zbudowane z utworów paleozoicznych, głównie pochodzących z kambru piaskowców, mułowców, iłowców i łupków. Lokalnie występują także utwory pochodzące z ordowiku, syluru i dewonu. W erze paleozoicznej miały miejsce zjawiska wulkaniczne, o czym świadczy odsłonięcie diabazów w Bardzie (odkryto tam nieznany dotychczas minerał, któremu nadano nazwę bardolit). Wzniesienia tych pasm mają łagodne kształty wydłużonych garbów i kopuł. Najwyższe z nich to "Góra Zamkowa" o wysokości 422 m n.p.m. Doliny rzeczne i wąwozy wytworzyły się na ogół w pęknięciach tektonicznych lub zostały wyżłobione w podatnych na erozję skałach (np. łupkach). Południowa część gminy leżąca w obrębie Pogórza Szydłowskiego ma w podłożu utwory trzeciorzędowe (głównie wapienne), które pokrywają osady czwartorzędowe. Rzeka Czarna Staszowska i jej dopływ spowodowały rozczłonkowanie Pogórza przez wyżłobienie głębokich dolin o płaskim dnie i stromych zboczach dochodzących do 15 m wysokości. Pozostałością zlodowaceń plejstoceńskich są płaty glin zwałowych, piaski (rzeczne, ze żwirami, wydmowe), oraz pokrywy lessowe. Do najmłodszych osadów należą - występujące w dolinie rzek - mady, piaski oraz torfy (okolice Rakowa). Utwory czwartorzędowe zajmują największą część powierzchni gminy. W skałach osadowych można znaleźć wiele ciekawych skamieniałości takich jak: trylobity, graptolity, małże, ramienionogi i wiele innych.